Msze Jordanów

Jordanów, gniazdo w Kotlinie Rabczańskiej, splata się z tętniącą historią i kulturowymi skarbami. Prawie sześć tysięcy mieszkańców zapełnia te malownicze tereny, gdzie położenie nad rzeką Skawą otula miasto w urokliwym otoczeniu południowych podnóży Beskidu Makowskiego.

To miasto pełne zabytkowych klejnotów. Wielka historia kryje się w murach ratusza, gdzie poczta na Rynku 2, dawniej Sąd Grodzki, oddaje hołd dawnej architekturze. Kościół parafialny pw. Przenajświętszej Trójcy w Jordanowie, z monumentalnym ołtarzem oraz z XVI i XVII-wiecznym wyposażeniem, jest prawdziwą perłą. Atrakcyjne detale neogotyckiego kościoła oraz bogactwo historii są wyrazem troski o dziedzictwo.

Przeszłość Jordanowa przeplata się z fascynującymi zabytkami. Dwór z XVIII wieku na Chrobaczem, figura św. Jana Nepomucena na głównym skrzyżowaniu komunikacyjnym, czy nawet „Poczekaj” – historyczny zajazd z XVIII wieku przy ul. Kolejowej 10, to tylko niektóre z nich. 

Miasto ma również swoje korzenie w XVII wieku, gdy Wawrzyniec Spytka Jordan z Zakliczyna założył je w miejscu wsi Malejowa. Od nazwiska założyciela wywodzi się nazwa miasta. Jordanów przez wieki był ważnym punktem na szlaku handlowym, co podkreślają doroczne jarmarki znane w XVII wieku. Odtąd miasto tętniło życiem, tętni i dzisiaj.

W ciągu historii miasto przeżyło chwile świetności i stagnacji. XIX wiek przyniósł mu upadek, nadając charakter bardziej rolniczy. Po II wojnie światowej miasto zostało mocno zniszczone, lecz wytrwało, odradzając się w nowym obliczu, przetrwawszy tragiczne lata wojny.